Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

ΜΟΡΦΩΣΗ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ

ΜΟΡΦΩΣΗ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ

ΜΟΡΦΩΣΗ
            Η υπογραφή του τρίτου μνημονίου, όπως και σε όλους τους τομείς, έτσι και στην παιδεία, έχει καταστρεπτικές συνέπειες, με άμεσους αποδέκτες πρώτα και κύρια εμάς τους φοιτητές. Αρχικά, η ελλιπής κρατική χρηματοδότηση γίνεται ολοένα και εντονότερη και στη δική μας σχολή με αποτέλεσμα : μέριμνα(σίτιση-στέγαση,συγγράμματα) για ολοένα και λιγότερους φοιτητές,ανεπαρκή εξοπλισμό στα εργαστήρια,έλλειψη εργαλείων και αναλώσιμων στις κλινικές ,με οικονομική επιβάρυνση του φοιτητή αλλά και ελλιπή εκπαίδευσή του. Επιπλέον, οι συμβασιούχοι υπάλληλοι(εργαλειοδότριες, τεχνικοί κλπ) αντί να απολαμβάνουν μόνιμη,σταθερή δουλειά και έναν αξιοπρεπή μισθό καλούνται να εργάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες με εξευτελιστική αμοιβή,πληρώνοντας οι ίδιοι την ασφάλισή τους ,χωρίς καμία κατοχύρωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
            Όσον αφορά την δια βίου μόρφωση για έναν φοιτητή οδοντιατρικής, δυστυχώς δεν αρκεί μόνο η αγάπη και το ενδιαφέρον για την επιστήμη, αλλά και η οικονομική δυνατότητα του φοιτητή για παρακολούθηση σεμιναρίων και συνεδρίων. Αυτά τα συνέδρια παρέχουν πιστωτικές μονάδες οι οποίες συναθροίζονται με αυτές του πτυχίου σου ,αφού αυτό δεν έχει πια την απαραίτητη ισχύ, και σε κάνουν πιο ανταγωνιστικό στην αγορά εργασίας. Εμείς σε αυτό απαντάμε με δωρεάν σεμινάρια-συνέδρια όχι από εταιρίες που στοχεύουν στην διαφήμισή τους και στην επέμβαση τους στο γνωστικό μας πεδίο αλλά από καταρτισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό. Μέσα στο δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο δεν χωρούν εταιρίες “χορηγοί” που καθοδηγούν την έρευνα των φοιτητών με βάση τα δικά τους συμφέροντα (π.χ. η Strauman στα εμφυτεύματα). Για μας η μόνη έρευνα που μπορεί να υπάρξει σε ένα δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο είναι αυτή που εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες και που η γνώση που παράγει ο φοιτητής θα ανήκει στον ίδιο τον φοιτητή ,σε κανένα κεφαλαιοκράτη, και θα έχει σκοπό το κοινωνικό όφελος. Ο φοιτητής έτσι θα είναι ένα οργανικό κομμάτι της κοινωνίας και η επιστήμη του ένα μέσο εξέλιξης αυτής.
ΔΟΥΛΕΙΑ
            Η οδοντιατρική σχολή είναι ένας καλός προθάλαμος για την προετοιμασία μας για την αγορά εργασίας αλλά με την αρνητική έννοια. Στην οδοντιατρική σχολή ιδίως στα τελευταία χρόνια των σπουδών μας νοιώθουμε περισσότερο σαν εργαζόμενοι παρά σαν φοιτητές. Η εκπαίδευση μας μετατρέπεται σε ένα είδος καταναγκαστικής-μηχανιστικής εργασίας οπού ο φοιτητής είναι αναγκασμένος να παράγει συγκεκριμένο κέρδος για το πανεπιστήμιο. Η δουλεία μας στις κλινικές έχει αποδειχτεί ότι δεν βασίζεται στην ποιοτική μας εκπαίδευση αλλά σε αριθμό συγκεκριμένων εργασιών υπό ένα καθεστώς συνεχούς πίεσης και άγχους κυρίως από την διοίκηση των κλινικών. Ο παραλογισμός έχει καταλήξει σε σημείο να φτάνουν οι φοιτητές να πληρώνουν οι ίδιοι τις εργασίες που δεν πληρώνουν οι ασθενείς τους με την απειλή ότι θα “κοπούν” ή δεν έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στις  πτυχιακές εξετάσεις.
            Η κατάσταση αυτή λοιπόν είναι ο προθάλαμος για μια εργασιακή προοπτική που μας αποκρύπτουν στην σχολή .Αυτή η εργασιακή προοπτική δεν περιλαμβάνει το δικό μας οδοντιατρείο και ένα αξιοπρεπή μισθό όπως μας λένε από τα πρώτα κιόλας έτη στην σχόλη. Με το άνοιγμα του επαγγέλματος (που συνέβη με νομοθεσία το 2011 και προβλέπει ότι ο οδοντίατρος χάνει την κυριότητα του οδοντιατρείου του)  ανοίγει και ο δρόμος ίδρυσης των μεγάλων πολυκλινικών όπου θα δουλεύουμε ως φτηνοί και αναλώσιμοι ιδιωτικοί υπάλληλοι.
            Εμάς δεν μας αρκεί μια επισφαλή θέση εργασίας σε μια πολυκλινική,θέλουμε δουλεία και ζωή με αξιοπρέπεια. Απαιτούμε και παλεύουμε για άνοιγμα θέσεων στο Ε.Σ.Υ. και απαγκίστρωση της οδοντιατρικής από τον ιδιωτικό τομέα, για δημόσια και δωρεάν οδοντιατρική περίθαλψη για όλους, για αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας και για βιώσιμο ωράριο.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
            Στον προθάλαμο αυτό της οδοντιατρικής λοιπόν με τις τόσες υποχρεώσεις μέσα και έξω από τις κλινικές ξεχνάμε την φοιτητική μας ταυτότητα. Μπαλαντζάρουμε ανάμεσα στο φοιτητής, εργαζόμενος-φοιτητής, μαθητής. Με τις υποχρεωτικές παρακολουθήσεις ,με τα προαπαιτούμενα μαθήματα , και τις εξαντλητικές ώρες στις κλινικές έχουμε ξεχάσει τι πάει να πει ελεύθερος χρόνος και ποιοτική αξιοποίησή του.
            Παράλληλα η ίδια η διοίκηση της σχολής έχει ξεχάσει τι πάει να πει το άσυλο ως χώρος διακίνησης ιδεών, έχει ξεχάσει ότι το πανεπιστήμιο δεν σε προετοιμάζει μόνο για να γίνει ένας εργαζόμενος λάστιχο αλλά ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος. Το πανεπιστήμιο δεν είναι ο αποστειρωμένος  χώρος που εργαζόμαστε και κάνουμε μαθήματα, είναι ο χώρος που ζούμε ,κοινωνικοποιούμαστε και πολιτικοποιούμαστε. Για αυτό είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο ένας χώρος από τους φοιτητές για τους φοιτητές όπου όχι μόνο θα περνάμε τα διαλείμματά μας αλλά θα αναπτύσσουμε και τις δραστηριότητες μας. Σε αυτό φυσικά διαφωνεί η διοίκηση της σχολής που εδώ και 2 χρόνια όχι μόνο προσπαθεί να μας εμποδίσει από το να έχουμε το δικό μας κυλικείο,αλλά τώρα τελευταία προσπαθεί να πνίξει κάθε πολιτική φωνή ξεκολλώντας αφίσες με πολιτικά κείμενα που αφορούν όχι μόνο τους φοιτητές αλλά και τους ασθενείς. Εμείς απαντάμε ότι το πανεπιστήμιο είναι άσυλο, οι πολιτικές ιδέες δεν θα σταματήσουν να διαχέονται αντίθετα θα κυκλοφορούν ελεύθερα με κείμενα και αφίσες στα αμφιθέατρα, στις πόρτες, στους διαδρόμους, οι φωνές μας θα ακούγονται στον απαραίτητο χώρο πολιτικής παρέμβασης και ο χώρος του κυλικείου θα συνεχίσει να υπάρχει από εμάς για εμάς.

            Απέναντι στην στοχευμένη μόρφωση, στην διάλυση της εργασιακής μας προοπτικής, την καταστρατήγηση των ελευθέριων μας, εμείς προτάσσουμε τους συλλογικούς αγώνες για μόρφωση πραγματικά απελευθερωτική, δουλειά με αξιοπρέπεια και ζωή με ελευθερία!

            ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 1/12 ΣΤΙΣ 14.00 ΣΤΟ Α.Ε.Π.

Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου