13 ΜΑΗ 2015: ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΛΛΑ ΠΑΛΙΑ? ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΟΛΙΚΟΤΕΡΑ…

Ποια είναι η κατάσταση που κυριαρχεί στη νεολαία τώρα;

Καθώς οι οικογένειες των περισσότερων από εμάς χτυπήθηκαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από την κρίση η τάση που επικρατεί στη νεολαία είναι η προσπάθεια για επιβίωση και η συνεχής ανασφάλεια για το μέλλον. Παρά τις «κορώνες» των κυβερνήσεων ότι καλύτεροι καιροί έρχονται από μέρα σε μέρα ,επί της ουσίας κανενός η ζωή δεν βελτιώθηκε ,αν δεν επιδεινώθηκε επιπλέον. Συνεπώς το μεγαλύτερο μέρος των νέων μόλις τελειώσουν το σχολείο αναζητούν δουλειά η οποία είναι συνήθως πολύωρη ,κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη ή καταφεύγουν στην λύση των πεντάμηνων και των voucher στα οποία δουλεύουν μεν κανονικά αντιμετωπίζονται δε σαν ωφελούμενοι από τον εργοδότη με μόνη «αμοιβή» ,πολλές φορές, την πολυπόθητη προϋπηρεσία! Παράλληλα, ακόμα και από εμάς που σπουδάζουμε, ένα σοβαρό κομμάτι αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε για να συνεχίσουμε τις σπουδές μας και να βοηθήσουμε την οικογένεια μας.Όσον αφορά την έργασιακή μας προοπτική μετά τη λήψη του πτυχίου,στην Οδοντιατρική συγκεκριμένα η συντριπτική πλείοψηφία των αποφοίτων είτε θα μπει σε μια διαδικασία να δουλέψουν ως μισθωτοί οδοντίατροι με την ελπίδα κάποια στιγμη να συγκενρώσον τα απαραίτητα χρήματα για το άνοιγμα ενός ιδιωτικού ιατρείου (γεγονός που φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο στις σημερινές συνθήκες) ή για τη λήψη ενός μεταπτυχιακού τίτλου, είτε θα μπεί στη διαδικασία να αναλάβει το οικογενειακο οδοντιατρείο, και όλοι ξέρουμε το πως και τα ιδιωτικά μικροοδοντιατρεία ασφυκτιούν στις σημερινές συνθήκες της κρίσης και του ανταγωνισμού.

Αυτό το κοινό «πρόβλημα» αντί να οδηγήσει στην συλλογική δράση και διεκδίκηση για τη «λύση» του ,έχει αντίθετα εντείνει την ατομική προσπάθεια του καθενός να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερες δεξιότητες ώστε να ξεπεράσει τον διπλανό του, αν χρειαστεί μάλιστα να πατήσει και πάνω στο πτώμα του ώστε να επιβιώσει. Κι αυτό σε συνδυασμό με την απογοήτευση, «ότι τίποτα ουσιαστικά καλύτερο δεν μπορεί να γίνει ,οπότε ας ελπίσουμε στα ελάχιστα η τουλάχιστον ας σώσουμε το τομάρι μας» έχει οδηγήσει σε παραίτηση και σε απομάκρυνση ή και απαξίωση κάθε συλλογικής προσπάθειας και διεκδίκησης ,παρά τις αντιδράσεις που φούντωσαν τα πρώτα χρόνια που ξέσπασε η κρίση. Για όλο και περισσότερους φοιτητές, αυτή τη στιγμή ,ρεαλιστικότερη μοιάζει η «λύση» της μετανάστευσης παρά η οποιαδήποτε προσπάθεια για αλλαγή συνολικά της κατάστασης. Κι αυτό φυσικά δεν θα μπορούσε παρά να είναι πλέον αισθητό και στο συλλόγό μας , όπως και σε κάθε Φοιτητικό Σύλλογο, με τους φοιτητές να τρέχουν, από μάθημα σε μάθημα, από σεμινάριο σε σεμινάριο κι από συνέδριο σε συνέδριο για να μαζέψουν «μια ακόμα γραμμή για το βιογραφικό τους» με κάθε κόστος και τις συνελεύσεις να απομαζικοποιούνται. Βλέπουμε πλέον ότι η κυρίαρχη τάση στο εσωτερικό των φοιτητικών συλλόγων είναι η αποχή από «τα πολιτικά», είναι η απογοήτευση και η ένταξη στον ατομικό δρόμο με την ελπίδα ότι η πλήρης αφοσίωση στη συλλογή προσόντων θα εξασφαλίσει σε εσένα ένα καλύτερο μέλλον από των υπολοίπων. Στάση καθαρά πολιτική αφού ενισχύει και διαιωνίζει με κάθε τρόπο την παρούσα κατάσταση. Είναι βασικό όμως κάθε φοιτητής να αντιληφθεί πως τα προβλήματα αυτά δεν τα αντιμετωπίζουμε ατομικά, αλλά συλλογικά, και όλοι μαζί μέσα απο τους Συλλόγους μας πρέπει να δώσουμε τη λύση.

Ποιον συμφέρει αυτό πραγματικά;

Ή πιο συγκεκριμένα ποιον συμφέρει αυτή η κατάσταση μέσα στις σχολές; Για κάθε έναν που αδιαφορεί και παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει προτιμά να συνεχίζει τον ατομικό του δρόμο, η διάλυση του δημοσίου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου, προχωράει. Το πανεπιστήμιο γίνεται πλέον λιγότερο μαζικό, αφού εισέρχονται σε αυτό ολοένα και λιγοτεροι κάθε χρονο λόγω ταξικών φραγμών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αλλά κ επειδή λόγω της μετακύλησης του κόστους στους φοιτητές, αναγκάζονται κ να το εγκαταλείψουν αργότερα… Επίσης, λόγω της ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ υποχρηματοδότησης, εκχωρεί όψεις τις λειτουργίας του σε επιχειρήσεις, εργολαβίες και ιδιώτες, αλλά και μετακυλύει το κόστος της λειτουργίας του στους φοιτητές (βλ. Σίτιση, στέγαση, συγγράμματα).

Τι καλύτερο για ένα πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με τέτοιους όρους, να έχει ένα φοιτητικό σύλλογο ανενεργό και πειθήνιο, που ως εκπρόσωπος του να εμφανίζεται μια δύναμη έχει άμεση σχέση κι εξυπηρετεί τα συμφερόντων όσων ωφελούν αυτές οι πολιτικές; Για τους παραπάνω λόγους αυτή η κατάσταση προωθείται από την παραδοσιακή καθεστωτική παράταξη ΔΑΠ επειδή εξυπηρετεί ακριβώς το σχέδιο που αυτή προωθεί για το πανεπιστήμιο. Το σύνθημα της ΔΑΠ «σύλλογοι πέρα από κόμματα» διατυπωμένο από τον εκφραστή της Νέας Δημοκρατίας και της Χ.Α. μέσα στις σχολές εκτός από οξύμωρο είναι και ο κύριος στόχος της για το πώς θέλουν να γίνουν οι σύλλογοι. Γι αυτό ακριβώς αποτραβιέται από κάθε διαδικασία του συλλόγου, δεν πατάει ποτέ στη γενική συνέλευση. Ώστε να υποβαθμιστούν τα όργανα του συλλόγου και σταδιακά να απονεκρωθούν. Για να μην υπάρχει καμία αντίδραση σε όποια αναδιάρθρωση ακολουθήσει στο πανεπιστήμιο ακόμα κι αν στερεί από τους περισσότερους την δυνατότητα να σπουδάσουν. Βλέποντας λοιπόν αυτή την τάση που κερδίζει έδαφος στους συλλόγους η ΔΑΠ προσαρμόζεται σε αυτή ενισχύοντας την μέχρι να μετατραπούν οι σύλλογοι σε πολιτιστικές ομάδες – παρεούλες χωρίς λόγο για τίποτα. Στη σχολής μας δε το πως η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ φαίνεται με ξεκάθαρο τρόπο να εκπροσωπεί όλα ατα τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε παραπάνω, φαίνεται από 2 γεγονότα:

1. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, πρώτη δύναμη στην οδοντιατρική εδώ και χρόνια, όχι μόνο απαξιώνει τις συλλογικές διαδικασίες, αφού εκτός των συνελεύσεων δεν εμφανίζεται ούτε σε Δ.Σ. , αλλά κατάφερε να χάσει(!) τη σφραγίδα του Συλλόγου, την οποί είχε υπ’ευθύνη της
2. Το μόνο πράγμα που έκανε εξώστρεφα φέτος, πέρα από πάρτυ, μπουζούκια κτλ (για συμμετοχή με ενεργό τρόπο στο Σύλλογο και στις Συνελεύσεις του ούτε λόγος προφανώς) ήταν η διοργάνωση ημερίδα που διαφήμιζε τις ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες της Oral-b, η οποία χρηματοδοτεί έρευνα σε μεταπτυχιακό της σχολής. Τυχαίο?... Δε νομίζω.

Εκτός όμως από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στη σχολή μας υπάρχει και άλλος ένας πόλος ο οποίος εντείνει κάθε χρονιά την παρουσία του όσο πλησιάζουν φοιτητικές εκλογές. Μιλάμε για την ΠΚΣ- ΚΝΕ-ΜΑΣ, μια πολιτική δύναμη που θεωρεί ότι τα πανεπιστήμια είναι ένας χώρος που στον βωμό της διαφήμισης και προπαγάνδας του πολιτικού της φορέα μπορεί να πουλήσει γενικές συνελεύσεις και πορείες με τον φοιτητικό της σύλλογο διασπώντας έτσι το φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες μας. Μια "αριστερόφωνη" παράταξη μέσα στο σύλλογο που κάνει παρέμβαση είτε με έτοιμα κεντρικοπολιτικά μόνο κείμενα είτε με κείμενα που πετάνε λάσπη στις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις ίδια σε κάθε σχολή μέσα στη γραφικότητα τους!! Επίσης, η ΠΚΣ-ΚΝΕ-ΜΑΣ καλλιεργούν μία μόνιμη λογική ανάθεσης, αφού λένε ανοιχτά στους συλλόγους «Ψήφισε εμένα να τρέξω εγώ για εσένα.» μια λογική βαθειά ηττοπαθής, αποκομμένη από τις ανάγκες του κόσμου και του κινήματος. Αυτό βέβαια, αποτυπώνει και την πρακτική που ακολουθεί στα ΔΣ, μετατρέποντας τις σχολές σε τσιφλίκι της, στις σχολές που έχει αυτοδυναμία. Αδυνατεί να κάνει πραγματική πολιτική και να απαντήσει στα προβλήματα τόσο του κόσμου της σχολής, όσο και της νεολαίας γενικότερα.

Καλό είναι να θυμόμαστε πως όλο το προηγούμενο διάστημα που οι Φοιτητικοί Σύλλογοι ήταν στον δρόμο και πάλευαν απέναντι στην κυβέρνηση και τις πολίτικες της καθώς και τον πιο χουντικό πρύτανη που έχει περάσει μέχρι τώρα από το ΕΚΠΑ τον Φορτσάκη η κνε κατέβαινε σε κομματικές πορείες και καλούσε τους φοιτητικούς συλλόγους μέσα από διοικητικά συμβούλια να ακολουθήσουν και αυτοί. Δεν έμπαινε καν σε διαδικασία να αναζητήσει το δρόμο του κοινού αγώνα και της κοινής πάλης με τις υπόλοιπες ριζοσπαστικές δυνάμεις στις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων, όπως και του ΣΦΟΑ. Μάλλον γιατί περισσότερο την ενδιέφερε η παρουσίαση ενός κομματικού δυναμικού παρά ενός μαζικού ενωτικού φοιτητικού κινήματος με τα μάτια του στραμμένα στους αγώνες της κοινωνίας.Παράλληλα όταν τα ΜΑΤ έστελναν συνάδελφους μας στο νοσοκομείο με εντολές κυβέρνησης-φορτσάκη η κνε κανόνιζε "ραντεβουδάκια" στο γραφείο του για να του παραθέσει της θέσεις τις για το πανεπιστήμιο χωρίς πραγματική εκπροσώπηση από κανένα σύλλογο. και ενώ έχουν περάσει όλα αυτά η κνε τώρα θυμήθηκε να κάνει πολίτικη στη σχολή και 2 εβδομάδες πριν από τις εκλογές να αφισοκολλήσει όλους τους τοίχους και με τι? με αφίσες που καλούν σε εκδηλώσεις του κκε

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΠΕΡΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!
ΣΤΙΣ 13 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ –ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.