Σάββατο 6 Απριλίου 2019

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ ΤΗ Ρ.Α.Τ. - Ε.Α.Α.Κ.;
Γιατί ΡΑΤ-ΕΑΑΚ σημαίνει μάχη, σημαίνει αλληλεγγύη, σημαίνει αγώνας.


Γιατί ΡΑΤ-ΕΑΑΚ σημαίνει αγώνας για τη σίτιση-στέγαση, για το άσυλο εντός των Πανεπιστημίων, κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16, κατά του νέου Λυκείου και του Νόμου Γαβρόγλου. Αγώνας για το πτυχίο και τη δουλεία μας, για το μέλλον που θέλουμε και μας αξίζει!

Γιατί ΡΑΤ-ΕΑΑΚ σημαίνει ότι όλοι εμείς, νεολαία και εργαζόμενοι, τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε για όλους!

Ψήφος στη ΡΑΤ-ΕΑΑΚ δεν είναι ψήφος ανάθεσης. Είναι στράτευση στις μάχες που μας περιμένουν την επόμενη μέρα των εκλογών. Δηλώνει στήριξη και ενίσχυση του αγώνα ενάντια στο ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, ενάντια στο πανεπιστήμιο που θα είναι ανοιχτό μόνο για λίγους και εκλεκτούς.

Και επιμένουμε πιο σίγουροι από ποτέ, ότι υπάρχει άλλος δρόμος! Υπάρχει άλλος δρόμος χωρίς παλιά και νέα μνημόνια, ανεργία, φασισμό! Υπάρχει άλλος δρόμος έξω από την ΕΕ και τοΝΑΤΟ!

ΣΤΙΣ 10 ΑΠΡΙΛΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ Ρ.Α.Τ .- Ε.Α.Α.Κ.


ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ ΤΗ Ρ.Α.Τ. - Ε.Α.Α.Κ.;
Γιατί ΡΑΤ-ΕΑΑΚ σημαίνει μάχη, σημαίνει αλληλεγγύη, σημαίνει αγώνας.

Γιατί ήμασταν εμείς που φέτος κάναμε την κινητοποίηση στη λέσχη σίτισης, σε συντονισμό με τους εστιακούς φοιτητές της ΦΕΠΑ, ώστε να μπορούν όλοι οι φοιτητές-εργάζομενοι-άνεργοι και τοξικοεξαρτώμενοι να έχουν δωρεάν σίτιση, κόντρα στα θέλω και στα κέρδη των εργολαβιών σίτισης, που δεν το επιρέπουν!

Γιατί όταν δεν ανοίγει ρουθούνι για την προσβλητική συμπεριφορά των καθηγητών ή βοηθών, εμείς στεκόμαστε απέναντί τους και αλληλέγγυοι σε όσους φοιτητές σηκώνουν κεφάλι και αντιστέκονται!

Γιατί όταν μας απειλούν ότι θα μας «κόψουν» από την κλινική γιατί δεν έχουμε συμπληρώσει τα «προαπαιτούμενα», εμείς απαντάμε με ποιοτική και όχι ποσοτική εκπαίδευση και με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών!

Γιατί όταν η διοίκηση ζητάει να πληρώσουμε την ίδια μας την εργασία στις κλινικές ή τα υλικά που λείπουν, εμείς παλεύουμε και επιβάλλουμε να μην πληρώσει κανένας φοιτητής για την εκπαίδευσή του!

Γιατί όταν οι υπόλοιπες δυνάμεις δεν λένε τίποτα για την αλλαγή του προγράμματος λειτουργίας της ΚΣΑΑ και των εργαστηρίων, εμείς επιμένουμε ότι ο Φοιτητικός Σύλλογος πρέπει να διαμορφώσει τα κριτήρια για ένα σύγχρονο, ποιοτικό και ανθρώπινο πρόγραμμα σπουδών, με τα μάτια στραμμένα στις κοινωνικές ανάγκες!

ΣΤΙΣ 10 ΑΠΡΙΛΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ Ρ.Α.Τ .- Ε.Α.Α.Κ.

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019

Ο Ψεύτης βοσκός


Με μεγάλη απορία διαβάσαμε κείμενο της Π.Κ.Σ. που καταλογίζει στην Ε.Α.Α.Κ. ένα σωρό κατηγορίες και μάλιστα υποστηρίζουν ότι όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε κατασυκοφαντούμε την Π.Κ.Σ.. Αλλά κατά πως φαίνεται μάλλον γίνεται το αντίθετο. Η Π.Κ.Σ. έχει ξεχάσει πως το πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό των κομμουνιστών είναι να ακούν την κριτική, να την αξιολογούν και τέλος να την αξιοποιούν ώστε να γίνονται καλύτεροι. Αλλά ας δικαιολογήσουμε πρώτα τον τίτλο του κειμένου. Για όποιον δεν το ξέρει η Π.Κ.Σ. είναι στενά συνδεδεμένη με το Μ.Α.Σ., την Κ.Ν.Ε. και το Κ.Κ.Ε. και τους καλούμε να το αναφέρουν στα κείμενά τους για να μην γίνονται παρεξηγήσεις. Φαίνεται λοιπόν πως το Κ.Κ.Ε. δεν έχει χωνέψει ακόμα την διάσπαση της Κ.Ν.Ε. το 89’ και ως κομμουνιστές που πιστεύουν ότι κρατούν τη μόνη << κομμουνιστική αλήθεια>> πιστεύουν ότι όποιος φεύγει από το μαντρί γίνεται μαύρο πρόβατο που πρέπει να σφαγιαστεί.
Λένε λοιπόν πως η Ε.Α.Α.Κ. έχει δεχτεί την εμπορευματοποίηση της υγεία και γι αυτό ζητάμε την μείωση των νοσηλίων. Μάλλον δεν έχουν κάτσει ποτέ να ακούσουν το τι λέμε τόσα χρόνια. Ή μάλλον η καθοδήγηση του Περισσού αρέσκεται στο να κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Ποτέ δεν δεχτήκαμε την εμπορευματοποίηση της Υγείας στην οποία και εναντιωνόμαστε εδώ και χρόνια. Όσο για την κατάργηση των νοσηλίων που προτείνουμε αναγνωρίζουμε την εμπορευματοποίηση των Πανεπιστημίων και καταδικάζοντας την εκμετάλλευση των ασθενών από το Πανεπιστήμιο ζητάμε την κατάργησή τους και την πλήρη χρηματοδότηση της σχολής από το κράτος ως όφειλε και όχι την αυτοχρηματοδότηση της σχολής μέσω νοσηλίων και άλλα τόσο που λέμε εδώ και καιρό.
Άρα για ποιο μαγαζάκι μιλάμε;
Επίσης ουδέποτε ζητήσαμε την αύξηση των μεταπτυχιακών για να καλύψουν τα κενά από την έλλειψη μελών Δ.Ε.Π.. Ανέκαθεν ζητούσαμε την πρόσληψη και αποκλειστική απασχόληση των Δ.Ε.Π. από την ίδια τη σχολή.
Τέλος να θυμίσουμε ότι η Ε.Α.Α.Κ. κάνει κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια και από την πρώτη στιγμή φωνάζαμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο αριστερός δεν είναι πόσο μάλλον καλέσαμε τον κόσμο να στηρίξει τις πολιτικές του. Αντίθετα καλούσαμε και καλούμε τον κόσμο να βγει στους δρόμους και να δείξει την αγανάκτηση του στην κυβέρνηση και τους κολαούζους του Ε.Ε. και ΝΑΤΟ.
Σταματήστε λοιπόν να ρίχνετε λάσπη στην Ε.Α.Α.Κ. και σταματήστε να συμπεριφέρεστε στον κόσμο σαν να είναι το ποίμνιό σας και σας καλούμε να κοιτάξετε και λίγο τα του οίκου σας. Στις σχολές που σας παίρνει και είστε πρώτη δύναμη κάνετε το σύλλογο τσιφλίκι σας και συμπεριφέρεστε χειρότερα και από τη ΔΑΠ. Επίσης από πότε οι κομμουνιστές στηρίζουν τα εθνικά συμφέροντα; Βλέπε στάση Κ.Κ.Ε. για το Μακεδονικό ζήτημα. Επίσης πείτε μας από πότε οι κομμουνιστές ήταν γραφειοκράτες και από πότε προωθούσαν λογικές ανάθεσης; Οπότε προς τι το κόλλημά σας με τα Δ.Σ.. Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο ποιος διασπά το κίνημα και στέλνει τον κόσμο σπίτι του; Όταν όποιος δεν στηρίζει τις δυνάμεις σας είναι παρείσακτος και κατακριτέος. Από πότε οι περιχαρακωμένες πορείες του Κ.Κ.Ε. που δεν διστάζει να υποστηρίξει τους ξεπουλημένους της Γ.Σ.Ε.Ε. Α.Δ.Ε.Δ.Υ. πάνε κόντρα στην αστική πολιτική.
Λοιπόν σύντροφοι των Π.Κ.Σ./ Μ.Α.Σ./ Κ.Ν.Ε./Κ.Κ.Ε. σας εγκαλούμε στη λογική πάψτε τα μικροπολιτικά παιχνίδια και ασχοληθείτε με τον πραγματικό εχθρό το κεφάλαιο και την αστική τάξη και αρχίστε επιτέλους να σκέφτεστε και να κάνετε αυτοκριτική.



Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

~ΓΙΑ ΤΗΝ 6η ΔΕΚΕΜΒΡΗ~




"Δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή του καθεστωτικού μέσου που ανέβασε το βίντεο να σιγάσει τον ήχο και να θολώσει την εικόνα. Γιατί αλλιώς οι δολοφόνοι θα είχαν πρόσωπα και φωνές. Φωνές που θα ούρλιαζαν για θάνατο και πρόσωπα που θα είχαν την όψη του.
…να μη συνηθίσουμε τον θάνατο.

Να συνθλίψουμε τα αυτονόητα, τις αυταπάτες και τους κανίβαλους αυτού του κόσμου."

  Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια ο Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα από το όπλο του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα, ο οποίος δολοφονεί εν ψυχρώ το 15χρονο μαθητή. Την ίδια κιόλας νύχτα της δολοφονίας αλλά και τις επόμενες ημέρες η οργή του κόσμου ξεσπά για το γεγονός μα και για ένα μέλλον το οποίο διαγραφόταν θολό με τα σύννεφα της κρίσης να πλανούνται πάνω από τη χώρα. Με ένα πρωτοφανές κύμα αντιδράσεων σε όλη την Ελλάδα ξεσπούν καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων γίνονται μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και εκτεταμένες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής.
   Μπορεί τα γεγονότα του Δεκέμβρη να μην κατάφεραν να οδηγήσουν σε ένα ευρύτερο κίνημα το οποίο να μπορέσει να ενσωματώσει και άλλα αιτήματα του λαού ωστόσο πέτυχε να καταδείξει το πραγματικό πρόσωπο του συστήματος και όσων το υπηρετούν. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση προσπάθησαν, ανεπιτυχώς βέβαια,να καλύψουν τα πραγματικά γεγονότα, ενώ η κρατική καταστολή εκείνων των ημερών αλλά και των επετείων της 6ης Δεκέμβρη έχει υπάρξει ιδιαίτερα σφοδρή. Δέκα χρόνια αργότερα μετά και τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει στο ελάχιστο. Τα ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση παραμένουν άρρηκτα συνδεδεμένα με την εξουσία και τα συμφέροντα του κεφαλαίου με την προβολή εθνικιστικών και φασιστικών συλλαλητηρίων ως υγιώς λαϊκών και  πατριωτικών, με παραπλανητικούς τίτλους αποποίησης ευθύνης και δικαιολόγησης αποτρόπαιων πράξεων και ξεδιάντροπα γκάλοπ υπέρ ή κατά της δολοφονίας του “ ομοφυλόφιλου ληστή και τοξικομανή” Ζακ από “φιλήσυχο οικογενειάρχη” πολίτη. Παράλληλα οι δυνάμεις κρατικής καταστολής ακόμα έχουν το ελεύθερο να δρουν όπου όπως θέλουνε με πρόσφατο τρανταχτό παράδειγμα το πέσιμο με αύρες(!!) τη 17η Νοέμβρη και ενώ η πορεία είχε μόλις τελειώσει χωρίς να συμβεί το οτιδήποτε κατά τη διάρκεια της.
  Σήμερα δέκα χρόνια μετά το νόημα εκείνου του Δεκέμβρη παραμένει αναλλοίωτο. Σε μία περίοδο που η ελληνική κοινωνία βάλλεται ποικιλοτρόπως με εθνικιστικές και φασιστικές ρητορείες και δράσεις όπως η δολοφονία του Ζακ, οι καταλήψεις υποκινούμενες από τη Χρυσή Αυγή σχολείων για τη Μακεδονία και η δολοφονία Αλβανού εργάτη από φασίστα στη Λευκίμμη. Όπως αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς η επίθεση του συστήματος απο τοτε μέχρι και σήμερα είναι καθημερινή και προσπαθεί ολο και περισσότερο να νομιμοποιήσει τον φόβο. Όταν το σύστημα φτάνει σε μια από τις κρίσεις που γεννά και δεν μπορεί πλέον να πείσει με το σαθρό αφήγημά του τον λαό επιστρατεύει τον μόνο τρόπο που έχει για να μας βάζει στον ίσιο δρόμο την καταστολή. Είτε βάζοντας τον λαό να αυτοκαταστέλλεται ,στην οποία περίπτωση το σύστημα βγάζει τους φασίστες από τις τρύπες τους, είτε πιο άμεσα με τη χρήση της αστυνομικής καταστολής. Γιατί ας μην γελιώμαστε η αστυνομία είναι το μακρύ χέρι του κράτους που χτυπάει συνταξιούχους που διαδηλώνουν για τις κομμένες συντάξεις τους, δολοφονεί νεαρούς στα Εξάρχεια , γεννά ζαρντινιέρες, ξυλοκοπεί μετανάστες και κρατούμενους.

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε στο σήμερα και εν όψει της 6ης Δεκέμβρη είναι πως αυτη η ημερομηνία δεν είναι άλλο ένα μνημόσυνο- πορεία. Όπως τότε ο λαός ξέσπασε με έναν ίσως τυφλό και στρεβλό τρόπο στην καπιταλιστική κρίση που κατέστρεφε την καθημερινότητά του, έτσι λοιπόν και σήμερα πρέπει οργανωμένα και συντεταγμένα να βγούμε στους δρόμους και να δηλώσουμε ανοικτά πως το συστημά τους δεν μας χωράει, πως οι αστικές τους κυβερνήσεις και το κράτος που δολοφονεί εργάτες και πρόσφυγες καθημερινά στα σύνορα, βρίσκει το λαό απεναντί του και να δηλώσουμε όλοι μαζί πως δεν φοβόμαστε κανένα κράτος και κανένα μπάτσο και θα μας βρίσκουν απέναντι τους στους δρόμους. Γιατί στους δρόμους ο λαός κερδίζει τις μάχες και όχι από τον καναπέ του ή απο τις κάλπες που τον καλούν να ψηφίσει τον διαχειριστή του. Στους δρόμους εκφράζεται η νεολαία και παλεύει για τα χαμένα της όνειρα. Ας γίνει λοιπόν η 6η Δεκέμβρη η αρχή. Για να διεκδικήσουμε την παιδεία (ήδη οι μαθητές με τις κινητοποιήσεις τους δείχνουν το δρόμο) που θέλουμε , για να διεκδικήσουμε την εργασία και τις εργασιακές συνθήκες που μας αξίζουν, για να πούμε ένα ηχηρό ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ για να διεκδικήσουμε την ζωή που μας αξίζει.

ΟΛΟΙ/ΕΣ στην πορεία της Πέμπτης 06/12: 
12.00 στα Προπύλαια (μαθητική - φοιτητική πορεία)
18.00 στα Προπύλαια, με πολιτικές οργανώσεις και σωματεία

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
Του Ζακ
Του Petrit Zifle
Toυ Φύσσα
Και όλων όσων βλέπουν τη ζωή τους
να πεθαίνει καθημερινά

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018


Στο ίδιο έργο θεατές…

Είμαστε προς το τέλος της παράτασης της προηγούμενης χρονιάς. Ωστόσο οι καταστάσεις που φέρανε τη σχολή σε σημείο να κλείσει τις κλινικές δεν φαίνεται να έχουν εκλείψει. Ενώ πέρυσι οι απεργίες των καθηγητών προέβαλαν και ως αίτημα την υποχρηματοδότηση της σχολής και θα περίμενε κανείς ότι εφόσον ανοίξαμε φέτος αυτό λογικά θα έπρεπε να είχε λυθεί, τα γεγονότα ομολογούν το αντίθετο. Σταδιακά λείπουν διάφορα υλικά (πλαστικοί δίσκοι, τολύπια κά) και φτάσαμε στο σημείο Τετάρτη πρωί να μην υπάρχουν μάσκες, γάντια και σιελαντλίες, υλικά χωρίς τα οποία δεν καθίζεις ασθενή στην οδοντιατρική έδρα ενώ κατά τη διάρκεια των κλινικών τελειώνουν διάφορα άλλα υλικά. Τα προβλήματα όμως δεν τελειώνουν εκεί… Τραγικές ελλείψεις παρατηρούνται και στα εργαστήρια. Παράλληλα, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα οι καθηγητές μας δήλωναν ότι θα βοηθήσουν στην ομαλή διεξαγωγή των εξεταστικών που χάθηκαν το προηγούμενο έτος και την ομαλή εισαγωγή των προκλινικών ετών στις κλινικές, η πτυχιακή εξεταστική γίνεται υπό το βάρος των κλινικών και το πρόγραμμα λειτουργίας της ΚΣΑΑ δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί. Θα συνεχίσουμε να εκπαιδευόμαστε μέσω μιας κατ’ επίφασης Κλινικής Συνολικής Αντιμετώπισης με δύο αντικείμενα ανά μέρα και με καμία Παρασκευή, πρόγραμμα παράλογο που μόνο χάσιμο κλινικού χρόνου έχει να προσφέρει ; Ή θα διεκδικήσουμε ένα πρόγραμμα χωρίς ελλείψεις, με περιστατικά βασισμένα στις ανάγκες της εκπαίδευσής μας που θα βάζει πραγματικά καθημερινά τη συνολική αντιμετώπιση του ασθενή; Η αλλαγή αυτή υποτίθεται πως έγινε πέρυσι  ως μέσο πίεσης των καθηγητών προς το Υπουργείο προκειμένου να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους. Εφόσον φέτος αυτά έχουν ικανοποιηθεί, γιατί επιμένουν άραγε ακόμα στο παλιό;
Αλλά για να μην χάνουμε και την μεγάλη εικόνα, την ίδια στιγμή φοιτητές στο ΕΚΠΑ στις «καθηγητικές» σχολές και στο ΦΠΨ απειλούνται με διάσπαση του πτυχίου τους και απώλεια της διδακτικής επάρκειας. Οι φοιτητές των σχολών αυτών πήραν απόφαση για κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας όπου κατάφεραν να μπουν στο γραφείο του υπουργού και να του θέσουν τα αιτήματά τους παράλληλα με μαθητές που κινητοποιούνται για τις αλλαγές που φέρνει το νέο Λύκειο στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επίσης  παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και στο Γεωπονικό πανεπιστήμιο όπου διασπάσεις των τμημάτων έχουν μπει στην ατζέντα, ενώ παράλληλα συγχωνεύονται με τμήματα του ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδος. Και εκεί οι φοιτητές απάντησαν έπειτα από συνέλευση του συλλόγου  με κατάληψη της σχολής. Όλα αυτά τα μέτρα είναι απόρροια του Νόμου Γαβρόγλου, που σκοπεύουν στην σταδιακή διάλυση και επιχειρηματική ανασυγκρότηση του πανεπιστημίου.  Βλέπουμε ξεκάθαρα, ότι και αυτή η κυβέρνηση, όσο και να διαμηνύει τα αντίθετα, συνεχίζει να εφαρμόζει πιστά τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α. για την παιδεία. Ενώ παράλληλα, η δεξιά αντιπολίτευση της ΝΔ και η ΔΑΠ μέσα στις σχολές μιλάει για μη κρατικά και ιδιωτικά πανεπιστήμια.    
Εμείς, δεν συντασσόμαστε με κανένα σχέδιο από τα παραπάνω, παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας και παλεύουμε για το πρόγραμμα σπουδών που μας αξίζει, για δημόσια και δωρεάν παιδεία και για δουλειά σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες και επιθυμίες μας. Προχωράμε την επόμενη περίοδο σε μαζικές συνελεύσεις ετών, παράσταση διαμαρτυρίας στον υπεύθυνο των κλινικών και τον πρόεδρο και Γενικές Συνελεύσεις. Συντονιζόμαστε με τις άλλες σχολές που έχουν βγει μαχητικά στο προσκήνιο, ώστε να γίνουμε το φοιτητικό κίνημα που απαιτούν οι καιροί απέναντι σε κάθε καταπίεση.